WOJNY Z TURCJ Ą 1. Przyczyny wojen z Turcj ą w pierwszej połowie XVII w. napady Kozaków na ziemie tureckie – Kozacy cz ęsto napadali na ziemie tureckie. Sułtan żądał by król polski powstrzymał swoich poddanych najazdy Tatarów na Rzeczypospolit ą – Tatarzy, którzy byli lennikami Turcji równie ż napadali na

WOJNY Z ROSJĄ Pod koniec XVI wieku w Rosji władzę przejmuje Borys Godunow,który prawdopodobnie wydaje rozkaz zgładzenie najmłodszego syna Iwana IV Groźnego Dymitra. Z czasem na dworach polskich możnowładców zaczynają pojawiać się ludzie podający się za cudownie ocalałego Dymitra. Pomoc polska spowodowała że na tronie carskim został osadzony Dymitr Samozwaniec. Jego rządy nie uzyskały poparcia ludności i został po nim obejmuje Wasyl roku 1609 polskie oddziały ruszają na Moskwę. Stanisław Żółkiewski w bitwie pod Kłuszynem (1610) pokonuje wojska rosyjskie i przez dwa lata Polacy rządzą na Kremlu . Kres wojnom z Rosją kładzie pokój w Polanowie w 1634 kozaków na ziemie tureckie stały się przyczyna wojny z Turkami. W 1620 Polacy przegrywają bitwę pod Cecora w której ginie Stanisław Żółkiewski , w następnym roku pod Chocimiem Jan Karol Chodkiewicz zatrzymuje najazd turecki.

Wojny polsko-rosyjskie w II połowie XVII w. były wynikiem wojen kozackich. Z początku strona polska wygrywała w tych konfliktach, jednakże później stosunek sił zaczął się zmieniać na korzyść Rosji. Wojny zakończyły się stratą, a mianowicie oddaniem przez Polskę części terytoriów wschodnich. Wojny polsko-rosyjskie 1604-1634 Po śmierci Iwana IV Groźnego w 1584 roku władzę w Moskwie przejmuje chory umysłowo Fiodor, który umiera bezpotomnie w 1598 roku (wygasa dynastia Rurykowiczów). W latach 1598-1613 w Rosji trwa tzw. „Wielka Smuta”. W 1591 roku w Ugliczu ginie w klasztorze Dymitr, na czele komisji staje Wasyl Szujski i ogłasza że Dymitr sam się zabił (rola Borysa Godunowa). W 1603 roku nieoczekiwanie pojawia się człowiek podający się za Dymitra. Interesują się nim polskie i spolszczone rody magnatów ( rody Wiśniowieckich i Mniszchów). Na zasadzie „obiecać wszystko – wszystkim” Dymitr Samozwaniec obiecuje Zygmuntowi III katolicyzację Rosji. Sejm nie zgadza się na ingerencję w wewnętrzne sprawy Rosji, stojąc na stanowisku, iż poparcie króla Polski dla Dymitra jest jego prywatną sprawą. W latach 1604-1606 W Rosji trwają spory o tron. Samozwańca podającego się za syna Iwana IV – Dymitra - popierają zbiegli chłopi rosyjscy. W 1605 roku trwają walki pomiędzy prywatnymi wojskami Dymitra a oddziałami cara Borysa Godunowa. Śmierć tego ostatniego umożliwia Samozwańcowi uzyskanie carskiego tronu (per procura poślubia Marynę Mniszchównę córkę magnata Jerzego Mniszecha, wojewody sandomierskiego) i wkroczenie do Moskwy (tzw. pierwsza dymitriada – wyprawa Dymitra do Moskwy). W 1606 roku przeciwko Dymitrowi i Polakom wybucha powstanie, które prowadzi do obalenia cara i jego zamordowania. Nowym władcą Moskwy zostaje obrany Wasyl Szujski (ogłasza, że Dymitr przebił się nożem). Nowy car musi się zmagać z powstaniem chłopskim i kolejną polską interwencją. W 1607 roku dochodzi do drugiej dymitriady. Maryna Mniszchówna oświadcza, ze osoba podająca się za Dymitra to jej mąż (dwukrotnie już ocalały). Kolejnego Samozwańca popierają magnaci Rzeczpospolitej i awanturnicy. W 1608 roku Szujski zawiera rozejm z Polską (powstrzymanie działań wojennych na trzy lata), zaś rok później zawiera traktat ze Szwedami, rozpoczynając wypieranie Dymitra. Konflikty polsko-rosyjskie 1609-1634 W 1609 roku Rosja i Szwecja podpisują sojuszniczy układ, co Zygmunt III wykorzystuje jako pretekst do rozpoczęcia wojny. Armia polska pod wodzą króla rozpoczyna oblężenie Smoleńska (zostaje zdobyty wiosną 1611 roku). 4 lipca 1610 roku pod Kłuszynem wojska Stanisława Żółkiewskiego (7,5 tysiąca) rozbijają armię szwedzko-rosyjską (35 tysięcy wojsk), wykorzystując ruchliwość polskiej kawalerii. Po zajęciu Moskwy przez Żółkiewskiego dochodzi do zawarcia układu z bojarami ruskimi, którzy na władcę wybierają Władysława Wazę, jego koronacji sprzeciwia się jednak Zygmunt III (liczył na tron dla siebie, zwlekał z wysłaniem piętnastoletniego syna do Moskwy). Szujski zostaje zdjęty z urzędu, a II Dymitr Samozwaniec zamordowany. Powstanie kierowane przez bojarów i mieszczan rosyjskich na jesieni 1612 roku opanowało Moskwę, a odsiecz Chodkiewicza została odparta. Polska załoga na Kremlu kapituluje. W 1613 roku carem Rosji zostaje bohater narodowy Michał Romanow (dynastia Romanowów rządzić będzie Rosją do 1917 roku), który skutecznie odpiera ataki szwedzkie i polskie. Następuje tym samym koniec Wielkiej Smuty. W latach 1617-1618 wojska polskie ponownie docierają pod Moskwę, jednak nie zdobywają miasta. Rozejm zawarty na czternaście lat w styczniu 1619 roku między Polską a Rosją w Dywilinie zakładał przyłączenie do Polski ziemi smoleńskiej, siewierskiej i czernihowskiej (granice Litwy z XV wieku). Po śmierci Zygmunta III Wazy Rosja podejmuje próbę zdobycia Smoleńska (1632). Polacy pod wodzą Władysława IV i hetmana Krzysztofa Radziwiłła przeprowadzają kontrofensywę i uderzają w kierunku Moskwy, jednak nie udaje się im zająć miasta. W 1634 roku zostaje podpisany pokój w Polanowie. Pokój w Polanowie potwierdzał zasady podpisane w Dywilinie, dodatkowo Władysław IV zrezygnował z pretensji do korony rosyjskiej. Wojny polsko-rosyjskie 1654-1686 Rosja wmieszała się w sprawy Rzeczpospolitej w trzecim etapie powstania Chmielnickiego. W 1654 roku zawarto ugodę perejasławską – pomiędzy poselstwem rosyjskim a radą kozacką dotyczącą przyłączenia Ukrainy naddnieprzańskiej do Rosji i poddaniu kozaczyzny zwierzchnictwu cara. Armia rosyjska w 1654 roku uderza na Rzeczpospolitą w dwóch kierunkach – na terenie Ukrainy i na północy. Rosjanie w 1655 roku wkroczyli na Litwę, zajmując Smoleńsk, Wilno i Grodno. Mimo sukcesu wojsk polskich pod Ochwatowem i przymierzu z Tatarami w 1655 roku ofensywa rosyjsko-kozacka dociera do Puław. Klęska Chmielnickiego pod Jezierną powoduje uznanie przez hetmana polskiego zwierzchnictwa. Wobec ataku szwedzkiego na Polskę Rosja godzi się na zawieszenie broni. Na mocy rozejmu z Niemieży pomiędzy Polską i Rosją, Rosja atakuje posiadłości szwedzkie w Inflantach, by nie dopuścić do wzmocnienia Szwecji w basenie Morza Bałtyckiego. Po obaleniu hetmana kozackiego Jana Wyhowskiego w 1660 roku wojska rosyjskie atakują Ukrainę co prowadzi do wybuchu kolejnej wojny polsko-rosyjskiej. Dowodzący armią polską hetman Jerzy Lubomirski odnosi zwycięstwa w bitwach pod Połonką, odzyskując w kolejnym roku całą Litwę właściwą z Wilnem. Z kolei na południu wojska dowodzone przez Stanisława Potockiego i Jerzego Lubomirskiego obległy armie rosyjską pod Cudnowem (1660), zaś wojska kozackie dowodzone przez Jerzego Chmielnickiego zostały rozbite przez Lubomirskiego pod Słobodyszczami i zmuszone do uznania zwierzchnictwa króla polskiego. 30 stycznia 1667 roku w Andruszowie zostaje zawarty rozejm. Rosja zatrzymuje dla siebie ziemię smoleńską oraz czernichowsko-siewierską, a także ziemie ukraińskie na lewym brzegu Dniepru i Kijów z przyległym okręgiem. Przewidziano ligę obronną polsko-rosyjską przeciw Turcji i Tatarom. Podpisanie rozejmu kończyło ekspansję szlacheckiej Rzeczpospolitej na wschód. 1 maja 1686 roku zostaje podpisany traktat pokojowy Grzymułtowskiego. W imieniu Rzeczpospolitej występuje wojewoda poznański Krzysztof Grzymułtowski. Traktat zatwierdzał na stałe warunki rozejmu z Andruszowa. Gwarantował również Rosji prawo do opieki nad prawosławiem w Rzeczpospolitej, a także potwierdzał przymierze Polski i Rosji przeciw Tatarom i Turkom. Dowiedz się więcej Komentarze artykuł / utwór: Wojny polsko-rosyjskie (do 1686 roku)Dodaj komentarz (komentarz może pojawić się w serwisie z opóźnieniem) Nie zakończyło to wojen polsko-szwedzkich w XVII wieku. W 1655 roku Szwedzi zaatakowali Polskę, a ich napaść miała tak wielkie rozmiary, że mówi się o niej "potop szwedzki". Król szwedzki za przyczynę wybuchu wojny podał fakt, że Jan Kazimierz - najmłodszy syn Zygmunta III Wazy, który objął rządy po Władysławie IV
Powiązane tematy XVIII wiek - schyłek potęgi Rzeczpospolitej, wojny, zabory, utrata niepodległości Najtragiczniejszy rozdział w historii Polski stanowi XVIII wiek, kiedy to polscy przywódcy i politycy za późno podjęli próby naprawy kraju. Okres ten zakończyły trzy rozbiory, które wymazały Polskę z mapy Europy. Wojny i traktaty pokojowe tego okresu dodatkowo wyniszczyły kraj gospodarczo. Co ciekawe, nastąpił rozwój kultury i sztuki, związany z mecenatem ostatniego króla, który w obliczu katastrofy zajmował się sprawami błahymi. Poznaj ciekawostki historyczne, najważniejsze daty, osiągnięcia i wynalazki epoki XVIII wieku w Polsce. XVIII wiek w historii Polski - najważniejsze wydarzenia, zakres czasowy i ciekawostki historyczne Zakres czasowy i charakterystyka epoki XVIII wiek w historii Polski obejmuje zakres czasowy od 1696 do 1795 roku, czyli daty od śmierci Jana III Sobieskiego do III rozbioru Polski. Najważniejsze wydarzenia tego okresu to kolejna wyniszczająca Polskę wojna północna, w której Rzeczpospolita nie jest stroną. Działania wojenne toczą się na terenie Polski i powodują zniszczenia gospodarcze. Królowie z saskiej dynastii Wettynów, rezydują w Saksonii i nie dbają o interesy Polski. Zaś ostatnim królem Polski, zostaje kochanek carycy Katarzyny, Stanisław August Poniatowski, który dba bardziej o interesy ukochanej, niż kraju, którym miał rządzić. Najtragiczniejsze wydarzenia tego okresu stanowią trzy rozbiory Polski, w wyniku których Polska została wymazana z mapy Europy na 123 lata. Największe osiągnięcia Polskie w tym czasie, mają związek z bezskutecznymi próbami ratowania państwa. Powstaje wówczas szereg reform i sławna konstytucja 3 maja, która była drugą w dziejach ludzkości tak ważną ustawę. Niestety konstytucja 3 maja obowiązywała bardzo krótko. Inne, wybitne osiągnięcia, tego okresu, to niezrealizowany Uniwersał Połaniecki, będący reformą agrarną zaprojektowaną przez Tadeusza Kościuszkę. Królowie Polski: August II Mocny, Stanisław Leszczyński,August III Sas,Stanisław August Poniatowski. Najważniejsze daty i wydarzenia: 1700 - 1721 - wojna północna toczona na terenie Polski,1720 - Rosja i Prusy zawierają tajny układ w celu utrzymania słabości Rzeczypospolitej,1768 - konfederacja barska,1772 - pierwszy rozbiór Polski,1788 - 1792 - sejm czteroletni,1791 - konstytucja 3 maja,1792 - konfederacja targowicka, 1793 - II rozbiór Polski,1794 - insurekcja kościuszkowska,1795 - III rozbiór Polski. Epoka schyłku Rzeczypospolitej - wojny prowadzące do upadku Polski XVIII wiek - wojny i traktaty pokojowe na terenie Polski Wojny i traktaty pokojowe w XVIII wieku okazały się dla Polski niekorzystne i uniemożliwiły odbudowę kraju po wojnach XVII wieku. Wybrany wówczas na króla elektor saski planował odzyskanie utraconych przez Polskę ziem i włączył się do wojny północnej zawierając sojusz z Rosją. Szwedzi, będący po drugiej stronie barykady, wkroczyli do Polski, rozbili wojska saskie i zajęli Polskę i Saksonię. Dlatego doszły podziały wśród Polaków, gdyż część szlachty opowiedziała się po stronie Szwedów i proponowanego przez nich króla Stanisława Leszczyńskiego. Karta odwróciła się po klęsce Szwedów pod Połtawą w 1709 roku. Wówczas na terytorium Rzeczypospolitej wkroczyły wojska rosyjskie pod wodzą Piotra I. Rosja umocniła pozycję Augusta II Sasa, zaś obradujący wtedy tzw. sejm niemy wprowadził szereg reform. Wojna północna zakończyła się pokojem w Nystad i całkowitą klęską Szwecji, która przestała się liczyć na arenie międzynarodowej. Próby ratowania Polski i rozbiory Po wojnie północnej zapanował okres względnego spokoju pozwalające na pewną odbudowę gospodarki. Po śmierci Augusta III Sasa, caryca Katarzyna uzyskała koronę polską dla swego kochanka, Stanisława Poniatowskiego, który zajmował się głównie kulturą i sztuką. Polska podzieliła się na obóz reformatorski, który usiłował wprowadzać reformy i ratować sytuację państwa, oraz obóz konserwatywny, który próbował zachować wolność szlachecką. Aby utrzymać w Polsce chaos i nie dopuścić do naprawy kraju, Rosja i Prusy mieszały się w sprawy polskie pod pretekstem obrony praw dysydentów, czyli rzekomo prześladowanych protestantów i prawosławnych. Z drugiej strony zaś, poseł rosyjski Repnin namówił szlachtę katolicką do obrony dawnych swobód szlacheckich. Po pierwszym rozbiorze nastąpiły szeroko zakrojone próby reform, uchwalane na tzw. sejmie czteroletnim. Wtedy to uchwalona została nowatorska konstytucja 3 maja. Próby te zostały przekreślone przez, zawiązaną przy wsparciu Rosji, konfederację targowicką, która miała za zadanie walczyć o dawne swobody. W rezultacie nastąpiły kolejne rozbiory w latach 1793 i 1795. Epoka XVIII wieku - kultura, gospodarka i ciekawostki historyczne Społeczeństwo, gospodarka i wynalazki Polska wkroczyła w XVIII wiek w stanie wyniszczenia gospodarczego w skutek licznych wojen toczonych w XVII wieku. Wojny zrujnowały zarówno szlachtę jak i chłopów. Szacuje się, że w ciągu XVII wieku ubyło w Polsce ⅔ populacji. Ubożenie szlachty zbiega się w czasie z przejściem od demokracji szlacheckiej do oligarchii magnackiej. Zubożali szlachcice są korumpowani przez magnatów i przedstawicieli obcych państw. Historia notuje w tym okresie wzmożone działanie agentów obcych państw, którzy wspierali kryzys polityczny w Polsce. Gospodarka, zniszczona wojnami w XVII wieku, jeszcze bardziej podupadła w czasie wojny północnej, która toczyła się na terenie Polski. Względny spokój, sprzyjające odbudowie gospodarki miał miejsce za panowania Augusta III Sasa. Upowszechniły się takie wynalazki jak płodozmian. Wprowadzono uprawę ziemniaka. Za przebudową polskiej gospodarki, a przede wszystkim zreformowaniem wsi, opowiadali się Stanisław Leszczyński, Stanisław Konarski oraz obóz Czartoryskich i Potockich. Za czasów Stanisława Augusta wprowadzono szereg reform, jak ujednolicenie miar i wag, reforma monetarna, czy wprowadzenie budżetu państwowego. Duże osiągnięcia w tej dziedzinie odnotował sejm wielki i konstytucja 3 maja. Jednak działania te nie przyniosły rezultatu wskutek zawirowań politycznych, konfederacji targowickiej i rozbiorów. Kultura i sztuka - największe osiągnięcia XVIII wiek to epoka, w którym bujnie rozwija się kultura i sztuka w Polsce. Szczególny rozkwit kultury ma miejsce za panowania ostatniego króla Polski, Stanisława Augusta. Narzucony przez Rosję władca i kochanek carycy Katarzyny, miał za zadanie skupić się na kulturze, nie zaś na sytuacji politycznej. Do historii przeszły jego “obiady czwartkowe”, gdzie rozmawiano o kulturze. Osiągnięcia ostatniego króla w dziedzinie kultury były duże. W Warszawie powstał teatr narodowy. Rozbudowano pałac w Łazienkach. Król zaprosił na dwór włoskiego malarza, Bernardo Bellotto, zwanego Canaletto, który uwiecznił miasto malując tzw. weduty, czyli pejzaże miejskie.
Stosunki polsko-litewskie – relacje międzynarodowe łączące Polskę i Litwę . Początki historii stosunków pomiędzy tymi państwami sięgają wieku XIII, gdy zjednoczone przez Mendoga państwo, zagarnąwszy część terenów Rusi, wdało się w pierwsze zatargi sąsiedzkie z książętami polskimi. Epoka wzajemnych walk i najazdów
Liceum PolskiMatematykaChemiaFizykaInformatykaAngielskiNiemieckiFrancuskiGeografiaBiologiaHistoriaWOSWOKPOReligiaMuzykaPlastyka Gimnazjum PolskiMatematykaChemiaFizykaAngielskiNiemieckiHistoriaBiologiaGeografiaWOSMuzykaPlastykaReligiaZAMÓW PRACE Stosunki polsko-rosyjskie w XVIII wieku Wiek XVIII to dla Polski czas wielu wojen, konfliktów wewnętrznych i powolnego upadku. W okresie tym państwo nie miało wpływu na politykę międzynarodową. Niestety bardzo duży wpływ na sprawy polskie miały państwa ościenne, czyli Prusy, Austria i Prusy. W latach 1700-1721 doszło do trzeciej wojny północnej. Był to konflikt, który ostatcznie rozstrzygnął walkę o supremację strefie Morza Bałtyckiego i zadecydował o mocarstwowej pozycji Rosji. Przeciwko Szwecji Karola XII wystapiła koalicja Rosji Piotra I, Danii i Saksonii Augusta II. August II dążył do zysków terytorialnych w Inflantach, które dałyby gwarancję wyboru jego syna Augusta III na tron polski. Wojna prowadzona na terenie Rosji i Rzeczpospolitej, przyniosła błyskotliwe sukcesy Szwecji, która rozgromiła wojska rosyjskie pod Narwą (1700 r.), a następnie opanowała Rzeczpospolitą, doprowadzając w 1706 r. do abdykacji Augusta II. W dalszym ciągu wojny zmodernizowana przez Piotra I armia rosyjska rozgromiła Szwedów (bitwa pod Połtawą 1709r.), a August II odzyskał tron. Ostatecznie traktat pokojowy zawarty bez udziału przedstawicieli Polski w 1721 r. w Nystadt przyznawał sporne tereny Inflant Rosji. Wojna ujwniła wyjątkową słabość Rzeczpospolitej, traktowanej odtąd jako przedmiot w polityce zagranicznej Rosji, Austrii i Prus. W 1762 r. Rosja zerwała sojusz dworów carskich, co spowodowało powstanie dwóch nowych przymierzy: państw południowych (Francja, Austria, Hiszpania oraz Turcja) oraz "systemu północnego" (Rosja, Prusy, Anglia). Licząc się z kolejną wojną z Turcją, Rosja była skłonna zgodzić się na ograniczone reformy w Polsce. Pragnęła, aby podporzadkowana jej Rzeczpospolita częściowo zastąpiła Austrię w tej wojnie. Z tą myślą doprowadziła do elekcji Stanisława Augusta Poniatowskigo zamiast popieranych przez państwa południowe Wettynów. Polityce tej Frydryk II, acz niechętnie, musiał się podporządkować. W tych latach sprawa polska wysunęła się na naczelne miejsce w polityce rosyjskiej. Warunkiem wprowadzenia Polski do "systemu północnego" była realizacja dotkliwych dla suwerenności tego państwa żądań Rosji. Rozmijały się one z ambitnymi planami Stanisława Augusta, który chciał poszerzyć zakres niezależności poprzez zbliżenie z państwami południowymi- Austrią i Francją. Z kolei reformatorskie posunięcia nowego monarchy wzbudzały sprzeciw Prus, a całokształt nowej polityki- oburzenie konserwatywnej większości społeczeństwa szlacheckiego. Katarzyna II udzielając w 1768r. gwarancjii dla zasad dawnego ustroju, określiła miejsce Polski w "systemie północnym" jako państwo już formalnie zależnego. Na początku 1768r. zawiązała się konfederacja barska, która zakwestionowała legalność panowania Stanisława Augusta. Jej działacze byli związani z dynastią saską, a przez to z państwami południowymi. Prezentacja i charakterystyka Lady Makbet Prezentacja i charakterystyka Lady Makbet Lady Makbet jest bohaterką tragedii Williama Szekspira pod tytułem "Makbet". Autor przedstawia ją jako żonę szkockiego pana - tytułowego Makbeta. Uważam, że Lady Makbet jest godną uwagi postacią. Autor nie opisuje wyglądu z... Techniki i strategie rozwiązywania konfliktów Techniki i strategie rozwiązywania konfliktów Konflikty są nieodłącznym elementem życia społecznego, zapewne zaprowadziłyby w końcu do całkowitej destrukcji zbiorowości społecznych gdyby nie wypracowane procedury ich rozwiązania. Działania podejmowane przez... Prawo Zobowiązań-zarys Prawo Zobowiązań-zarys 1. Pojęcie zobowiązania Zobowiązanie – stosunek prawny, w którym jedna osoba (wierzyciel) może żądać świadczenia od drugiej strony (dłużnik), która zobowiązana jest to świadczenie spełnić. Zobowiązanie ... Rok 1956 w Europie Środkowo-Wschodniej Rok 1956 w Europie Środkowo-Wschodniej Rok 1956 w Europie Środkowo-Wschodniej. Najważniejsze Wydarzenia Rok 1956 jest bardzo istotną datą w historii Europy Środkowo-Wschodniej, rozpoczął on szereg przemian w krajach bloku komunistycznego, był to pierwszy zryw ludnoś... Podstawowe zasady admistracyjnego prawa gospodarczego Podstawowe zasady admistracyjnego prawa gospodarczego PODSTAWOWE ZASADY ADMINISTRACYJNEGO PRAWA GOSPODARCZEGO wprowadzające a) materialne prawo publiczne- to ta część prawa składająca się z norm bezwzględnie obowiązujących, które służą re... Rola informatyki w logistyce Rola informatyki w logistyce W dzisiejszej gospodarce informacja to jeden z najważniejszych zasobów. Zarządzanie nią stanowi o możliwości działania na rynku. Szczególne dbanie o informację, jej prawidłowy przepływ i synchronizację, jest podstawową kwestią dla przeds... Scharakteryzuj podstawy władzy polskich monarchów w epoce nowożytnej Scharakteryzuj podstawy władzy polskich monarchów w epoce nowożytnej Moja praca będzie miała układ chronologiczny i obejmowała lata 1572- 1795. W 1572r. zmarł bezpotomnie ostatni z Jagiellonów- Zygmunt August, a w 1795r. nastąpił 3 rozbiór Polski i abdykacja Stanisława Augusta Po... Studia AdministracjaHistoriaPolitologiaPrawoSocjologiaPolitykaEtykaPsychologia DziennikarstwoFilozofiaPedagogikaEkonomia Rachunkowo¶ćLogistykaReklamaZarz±dzanieFinanseMarketingStatystykaTechniczneInformatyczneAngielskiNiemieckiArchitekturaMedycynaRehabilitacjaTurystykaKosmetologia studia szkoła streszczenie notatka ¶ci±ga referat wypracowanie biografia opis praca dyplomowa opracowania test liceum matura ksi±żka
1621 – bitwa pod Chocimiem zakończona zwycięstwem sił polsko- kozackich nad tureckimi (2 września-9 października) 1622 – w Watykanie powstała Kongregacja Rozkrzewiania Wiary (6 stycznia) 1622 – rozejm w Mitawie podzielił Inflanty między Polskę a Szwecję (10 sierpnia) 1624 – 1642 Richelieu sprawował rządy w Paryżu.
O PORTALU Portal to codzienny serwis historyczny, setki artykułów dotyczących przede wszystkim najnowszej historii Polski, a także materiały wideo, filmy dokumentalne, archiwalne fotografie, dokumenty oraz infografiki i mapy. Więcej Polska w XX wieku Epoka nowożytna AKTUALIZACJA: PUBLIKACJA: Książka „Wojny polsko-rosyjskie” Na kartach tej książki przewijają się wodzowie i władcy, ale również jeńcy i ludność ziem, przez które przetaczały się wojenne nawałnice - pisze o swojej najnowszej książce historyk wojskowości, redaktor „Mówią wieki” Tomasz Bohun. „Wojny polsko-rosyjskie” są pierwszym tytułem w planowanej na około dwadzieścia tomów serii przybliżającej wszystkie konflikty zbrojne w polskiej historii. Według autorów mają one być „syntezą polskiej walki zbrojnej”. W pierwszym tomie serii, historyk i redaktor „Mówią wieki” Tomasz Bohun przybliża dzieje wszystkich polsko-rosyjskich starć w ciągu minionych ponad pięciuset lat. „Przegląd kluczowych konfliktów i bitew polsko-rosyjskich zawiera nie tylko ich dzieje militarne, ważną jego część stanowią także ich następstwa – polityczne i społeczne” – podkreśla autor. Tym samym „Wojny polsko-rosyjskie” mogą zainteresować nie tylko licznych pasjonatów dziejów wojskowości, ale również wszystkich miłośników polskiej historii. Jak przypomina autor konflikty, polsko-rosyjskie determinowały historię obu narodów i dużej części Europy. „Wojny Rzeczypospolitej z państwem moskiewskim, a następnie Rosją, były jednymi z najważniejszych konfliktów zbrojnych i politycznych w dziejach Europy czasów nowożytnych i najnowszych” – pisze Tomasz Bohun. Autor zarysowuje nie tylko przebieg konfliktów i ich bezpośrednie przyczyny, ale również zmieniające się uwarunkowania społeczne i ideowe. Te ostatnie są szczególnie istotne dla zrozumienia polityki Moskwy wobec wschodnich ziem Rzeczypospolitej. Początek konfliktów polsko-litewsko-rosyjskich zbiegł się z ukształtowaniem w Moskwie dwóch niebezpiecznych dla Rzeczypospolitej idei – „trzeciego Rzymu” i „zbierania ziem ruskich”. Stanowiły one swoiste „paliwo” dla wysiłków wojennych Moskwy przez cały wiek XVII, aż do ostatecznego zwycięstwa Rosji w rywalizacji o dominację w tej części Europy. W tym kontekście Bohun przybliża również dawne metody walki propagandowej. Szczególnym celem ataków był Iwan Groźny, któremu przypisywano niskie, jak na władcę, pochodzenie. „Urodził się z księżnej Glińskiej [Heleny, żony Wasyla III], a książę Gliński [Michaił, brat Heleny] był zdrajcą króla polskiego, a Glińscy, książęta służą polskiemu królowi i teraz” - stwierdzał autor jednego z pism z okresu wojny smoleńskiej toczonej w latach 1633-1634. Walka o rząd dusz na wschodzie toczyła się więc nie tylko na polach bitew. Książka nie pomija również najciemniejszych kart w stosunkach obu krajów. Perspektywa ograniczona do okresu minionych dwustu lat sprawia, że w pamięci historycznej obu krajów funkcjonują obrazy zbrodni, takich jak rzeź Pragi czy zbrodnia katyńska. Cytowane przez autora źródła z czasów wojen XVI i XVII w. przypominają, że w świadomości ówczesnych podobną do wspomnianych wyżej przykładów zbrodni, odgrywały inne, szokujące przypadki brutalności wojsk obu stron konfliktów. „Jeden z dostojników kościelnych w liście do doradcy cesarskiego Scheppera napisał, że w egzekucjach przed namiotem Tarnowskiego zamordowano 1400 bojarów. To rzeź bez precedensu w dotychczasowej historii oręża polskiego, tym bardziej że Tarnowski był renesansowym wodzem-intelektualistą. Podobno krwawe widma śniły mu się po nocach do końca życia” – pisze autor o wydarzeniach z lipca 1535 r. w zdobytym przez wojska hetmana Jana Tarnowskiego Starodubie na Siewierszczyźnie. Równie przerażająca była skala zbrodni Moskwy po odbiciu z rąk polskich Kremla. „Gdy Kreml i Kitajgorod opuszczali słaniający się z wyczerpania żołnierze, okazało się, że głowy mieli ocalić tylko ci, którzy dostali się pod opiekę znaczniejszych dowódców moskiewskich. Nad masą prostego żołnierstwa roztoczyli natomiast opiekę żądni odwetu za spalenie czczonej religijnym kultem stolicy Dońcy i pospolitacy; najwięcej szczęścia mieli ci z jeńców, których wytracono od razu” – pisze autor o dramacie polskich jeńców po kapitulacji w listopadzie 1612 r. Tomasz Bohun pisze również o tym w jaki sposób możliwości techniczne i uwarunkowania naturalne determinowały przebieg i rezultat wojen. Tak jak w wypadku wielu innych wojen w historii Rosji o jej zwycięstwie współdecydował klimat i niezmierzone odległości. „O Jezus! Toć haniebne zimno, mróz jakiś z wiatrem niemiłosierny. Jam w Polsce takiego nie cierpiał” – pisał jeden z oblegających Psków zimą 1582 r. Wielkie, choć niedecydujące o losach wojen, żniwo zbierały również choroby. „Ironią losu jest, że właśnie lata 1827–1831 były najcięższymi dla armii rosyjskiej aż do wybuchu wojny krymskiej. Jej straty bojowe wyniosły wtedy prawie 44 tys. żołnierzy. Tylko w 1829 roku z powodu epidemii zmarło ok. 90 tys. żołnierzy, a w 1831 aż 114 tys. − jedną siódmą stanu osobowego carskiej armii” – stwierdza autor opisując epidemię cholery w okresie Powstania Listopadowego. Autor analizuje postawy dowódców i ich filozofie prowadzenia wojen. Jest również krytyczny wobec wielu popularnych funkcjonujących w pamięci historycznej mitów. Jednym z nich jest przekonanie o wybitnych umiejętnościach dowodzącego ofensywą na Warszawę w sierpniu 1920 r. Michaiła Tuchaczewskiego. Jak przypomina autor, sam Lew Trocki oceniał strategię Tuchaczewskiego jako awanturniczą. „Jak wykorzystać liczebność wojsk, żeby wyzyskać maksimum siły uderzenia? Odpowiedź jest jedna ‒ zaatakować wszystkimi wojskami, nie pozostawiając w rezerwie ani jednego bagnetu” – pisał 26-letni oficer opisując swoje metody dowodzenia w walkach z armiami białych generałów. Istotnym uzupełnieniem narracji są liczne mapy pól bitewnych przybliżające przebieg najważniejszych batalii w dziejach wojen ze wschodnim sąsiadem. Znany z kart miesięcznika „Mówią wieki” rysownik Marek Szyszko swoimi ilustracjami przybliża umundurowanie formacji walczących na przestrzeni stuleci oraz najważniejsze elementy rynsztunku bojowego. Książka Tomasza Bohuna „Wojny polsko-rosyjskie” ukazała się nakładem Oficyny Wydawniczej „Mówią wieki” w serii „Wojny Polaków”. Michał Szukała (PAP) COPYRIGHT Wszelkie materiały (w szczególności depesze agencyjne, zdjęcia, grafiki, filmy) zamieszczone w niniejszym Portalu chronione są przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych. Materiały te mogą być wykorzystywane wyłącznie na postawie stosownych umów licencyjnych. Jakiekolwiek ich wykorzystywanie przez użytkowników Portalu, poza przewidzianymi przez przepisy prawa wyjątkami, w szczególności dozwolonym użytkiem osobistym, bez ważnej umowy licencyjnej jest zabronione. NAJNOWSZE Powstanie Warszawskie. Rzeź Ochoty Senat uczcił 85. rocznicę Wielkiego Strajku Chłopskiego Zwycięzcy Konkursów Chopinowskich na Festiwalu w Dusznikach-Zdroju K. Zyskowska: miłość Baczyńskich to materiał na hollywoodzką fabułę Obchody 122. rocznicy Bitwy Warszawskiej odbędą się w dniach 13-15 sierpnia w Warszawie, Ossowie i Radzyminie Newsletter Oświadczam, że wyrażam zgodę oraz upoważniam Muzeum Historii Polski, ul. Mokotowska 33/35, W-wa (dalej MHP) jako Administratora danych osobowych oraz wszelkie podmioty działające na rzecz lub zlecenie MHP do przetwarzania moich danych osob. (e-mail) w zakresie i celach niezbędnych do otrzymywania newslettera od dnia wyrażenia tej zgody do jej odwołania. Jestem świadomy/a, że mam prawo w dowolnym momencie odwołać zgodę oraz że odwołanie zgody nie wpływa na zgodność z prawem przetwarzania, którego dokonano na podstawie zgody udzielonej przed jej wycofaniem. Jestem też świadomy/a, że przysługuje mi prawo dostępu do moich danych, do ich sprostowania, do ograniczenia przetwarzania, do przenoszenia danych, do sprzeciwu wobec przetwarzania. COPYRIGHT Wszelkie materiały (w szczególności depesze agencyjne, zdjęcia, grafiki, filmy) zamieszczone w niniejszym Portalu chronione są przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych. Materiały te mogą być wykorzystywane wyłącznie na postawie stosownych umów licencyjnych. Jakiekolwiek ich wykorzystywanie przez użytkowników Portalu, poza przewidzianymi przez przepisy prawa wyjątkami, w szczególności dozwolonym użytkiem osobistym, bez ważnej umowy licencyjnej jest zabronione. . 559 601 513 506 113 760 786 163

wojny polsko rosyjskie w xvii wieku notatka