Co może być przyczyną? Drętwienie ręki lub jej poszczególnych palców zna chyba każdy z nas. Sporadycznie pojawiający się efekt zgrabiałej dłoni, budzący w nocy po uciśnięciu ręki ciałem lub odczucie przeszywającego prądu i chwilowego braku siły w kończynie górnej po uderzeniu w łokieć nie jest niczym nadzwyczajnym.
Ból palców rąk, który uniemożliwia wykonywania najprostszych czynności, sprawia, że czujemy się bezradni. Przyczyny bólu palców mogą być banalne, ale mogą również zwiastować poważne kłopoty. Jakie są najczęstsze przyczyny bólu palców, jakie choroby mogą zwiastować i jak przebiega diagnostyka i leczenie? Spis treściBól palców u rąk - kiedy boli?Ból palców - choroba zwyrodnieniowaBól palców a reumatoidalne zapalenie stawówBól palców a łuszczycowe zapalenie stawówBól palców a cieśń nadgarstkaBól palców ręki - palec trzaskający (zatrzaskujący)Ból palców ręki - palec młoteczkowaty (palec baseballisty)Ból palców ręki - kciuk narciarza Ból palców u rąk najczęściej pojawia się jako następstwo przeciążenia lub urazu. Ale często jest także pierwszym sygnałem poważnych schorzeń, do których zalicza się zmiany zwyrodnieniowe, reumatoidalne zapalenie stawów (ból pojawia się wtedy symetrycznie w obu dłoniach), cieśń nadgarstka i inne rzadziej występujące choroby. Często też oprócz bólu pojawia się drętwienie, mrowienie oraz sztywność. Dolegliwości, jakie dotyczą palców rąk, chociaż objawiają się bardzo podobnie, mają różne przyczyny. Niektóre wynikają ze starzenia się organizmu, inne są skutkiem autoagresji, a kolejne mają związek z wykonywaną pracą lub uprawianą dyscypliną sportu. Niezależnie jednak od przyczyny, każdą z tych dolegliwości należy rozpoznać i leczyć. Ból palców u rąk - kiedy boli? Gdy ból palców nie jest skutkiem urazu warto zaobserwować w jakich sytuacjach się pojawia, jak długo trwa, czy dotyczy całej dłoni, czy tylko fragmentu. Takie obserwacje, przekazane lekarzowi ułatwią postawienie diagnozy i rozpoczęcie leczenia, które nie tylko może uwolnić od bólu, ale także pozwoli zachować sprawność dłoni. Przez sprawność dłoni należy rozumieć zachowanie funkcjonalności ręki, na którą składają się: jakość chwytu wartość chwytu zdolności manipulacyjne Jakość chwytu to zdolność dostosowania się ręki do przedmiotu, który chcemy podnieść czy chwycić. Wartość chwytu to zdolność do pokonywania obciążeń, która zależy od siły mięśni oraz jakości i precyzji chwytu. Zdolności manipulacyjne, czyli sprawność ręki są uzależnione od jakości i wartości chwytu oraz od możliwości prawidłowego sterowania aparatem ruchu. Ból palców - choroba zwyrodnieniowa Choroba zwyrodnieniowa stawów (osteoartroza) to najczęściej występująca choroba stawów i przyczyna bólu palców. Pierwsze jej objawy można zaobserwować już po 40. roku życia. Przez wiele dziesięcioleci uważano, że choroba zwyrodnieniowa ma związek z procesem zużywania się stawów. Obecnie zwraca się uwagę także na procesy zapalne, które mogą się toczyć w stawach i prowadzić do ich niszczenia. Zwyrodnienia zazwyczaj rozpoczynają się w dużych stawach np. kolanowych, ale zdarza się, że pierwszy atak obejmuje małe stawy dłoni. Objawem choroby zwyrodnieniowej są ból, sztywność, ograniczenie ruchomości, trzeszczenie w stawach oraz zniekształcenie zajętego stawu. Ból pojawia się przede wszystkim podczas ruchu, a w spoczynku ustępuje. Najbardziej nasilony ból występuje wieczorem. Charakterystyczne dla choroby zwyrodnieniowej stawów rąk jest występowanie guzków Heberdena oraz Boucharda. Guzki Heberdena rozwijają się na grzbietowej powierzchni stawów międzypaliczkowych dalszych, natomiast guzki Boucharda na grzbietowej powierzchni stawów międzypaliczkowych bliższych. W ich okolicach może pojawiać się stan zapalny powodujący ból palców. Choroba zwyrodnieniowa jest nieuleczalna, ale można łagodzić jej skutki. Przy niewielkich dolegliwościach bólowych można się wspomagać maściami (lub tabletkami) przeciwbólowymi. Niezbędna jest też rehabilitacja i fizjoterapia. Nie wystarczy jednak skorzystać z serii zabiegów w przychodni. Ćwiczyć trzeba każdego dnia. Przyczyny drętwienia palców Ból palców a reumatoidalne zapalenie stawów Reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) bardzo często objawiają się bólem palców dłoni. Schorzenie zaliczane jest do chorób z autoagresji, czyli takich kiedy to układ immunologiczny występuje przeciwko swojemu gospodarzowi. Reumatoidalne zapalenie stawów to przewlekła, zapalna, układowa choroba tkanki łącznej. Jest nieuleczalna, ale można modyfikować jej przebieg. Wbrew powszechnemu przekonaniu nie jest to schorzenie obejmujące wyłącznie stawy. Jak wskazuje nazwa "choroba układowa" obejmuje cały organizm chorego. Dla RZS charakterystyczne jest to, że zmiany w stawach pojawiają się symetrycznie np. na obu dłoniach zmienione chorobowo są te same stawy, chociaż na jednej z nich mogą być większe lub mniejsze. Ból utrzymuje się stale, chociaż może mieć różne nasilenie. Kolejnym objawem jest sztywność stawów, dokuczliwa zwłaszcza po wstaniu z łóżka, obrzęk, zaczerwienienie skóry nad stawami. Wraz z postępem choroby dochodzi do coraz widoczniejszych deformacji stawów rak. Zdarza się, że palce podkurczają się i niezależnie od woli chorego, mają tendencję do odginania się w kierunku łokcia. Deformacje stawów dłoni często określa się nazwą ręka reumatoidalna. Ma to związek z uszkodzeniem aparatu więzadłowego stawu śródnadgarstkowego, nadgarstkowo-śródręcznych, śródręczno-paliczkowych i międzypaliczkowych ręki. W wyniku tego uszkodzenia dochodzi do rozluźnienia stawów, zmniejszenie ich siły i stabilizacji. Deformacje mogą obejmować także kciuki. Oprócz przyjmowania leków modyfikujących przebieg choroby konieczna jest także rehabilitacja, fizjoterapia oraz codzienne ćwiczenia. U osób, które regularnie trenują dłonie, dłużej utrzymuje się ich sprawność, siła chwytu. Poza tym, chory musi się nauczyć oszczędzać swoje dłonie, nie przeciążać ich, nie zmuszać do nienaturalnych ruchów (np. jak przy odkręcaniu słoika). U niektórych pacjentów z RZS konieczne jest operacyjne przywrócenie sprawności dłoni. Ból palców a łuszczycowe zapalenie stawów Najbardziej charakterystycznym objawem łuszczycowego zapalenia stawów (ŁZS) są zmiany rozwijające się w stawach międzypaliczkowych dalszych (blisko paznokci) rąk lub stóp. Innym typowym objawem choroby jest tworzenie się wokół zaatakowanych stawów wyrośli kostnych oraz niesymetryczne zajmowanie stawów. W łuszczycowym zapaleniu stawów nie występuje czynnik reumatyczny. Łuszczycowe zapalenie stawów rozwija się głównie w stawach obwodowych, ale może też objąć kręgosłup oraz stawy krzyżowo-biodrowe. Oprócz stawów zajęte mogą być także przyczepy ścięgien, kaletki maziowe oraz tkanki okołostawowe. Choroba prowadzi do deformacji stawów i bardzo często do inwalidztwa. Przykładem ataku łuszczycy na tkanki okołostawowe jest objaw palca kiełbaskowatego. Zaatakowany palec rzeczywiście można porównać do kiełbaski, ponieważ jest opuchnięty, silnie zaczerwieniony, a skóra na nim jest mocno ciepła. Tym objawom towarzyszy także ból. Dotychczas nie opracowano skutecznego sposobu leczenia choroby. Jednak możliwe jest dobre panowanie nad łuszczycowym zapaleniem stawów. Ponieważ ŁZS prowadzi do destrukcji stawów i ich usztywnienia, głównym celem leczenia jest zapobieganie kalectwu. Ogromną rolę w leczeniu łuszczycowego zapalenia stawów ma umiarkowana aktywność fizyczna, która zapobiega usztywnieniu stawów. Rodzaj ćwiczeń i zakres wysiłku fizycznego najlepiej omówić z lekarzem, gdyż zbyt intensywne obciążanie stawów może przyspieszyć ich deformację. Pacjent powinien też wiedzieć, że korzystnie na jego organizm wpływa przyjmowanie tranu. Należy unikać wszelkich sytuacji, które mogą wywołać kolejny rzut choroby, a więc silnych stresów, infekcji oraz urazów. Jeżeli jest to możliwe chorzy na łuszczycowe zapalenie stawów powinni unikać leków należących do grupy beta-blokerów, leków przeciwarytmicznych oraz soli litu, ponieważ mogą one przyspieszyć postęp choroby. Jeśli deformacje są zaawansowane i stawy mało ruchome, lekarz może zaproponować pacjentowi zabieg chirurgiczny. Możliwe jest przeprowadzenie plastyki stawu lub synowektomii, czyli operacji polegającej na usunięciu zmienionej przez proces zapalny błony maziowej w stawie. Ból palców a cieśń nadgarstka Kolejną przyczyną bólu palców i całej ręki może być zespół cieśni nadgarstka (ZCN). To choroba spowodowana długotrwałym uciskiem na nerw pośrodkowy, które przebiega przez kanał nadgarstka. Przyczyną jest stan zapalny nerwu lub tkanek, które go otaczają. Do zwężenia kanału nadgarstka może dojść także z powodu zwyrodnienia albo w wyniku urazu. Zespół cieśni nadgarstka może być uznany za chorobę zawodową. Cierpią na nią osoby, które w pracy muszą wykonywać powtarzające się ruchy np. wkręcanie śrub. Zespół cieśni nadgarstka zaczyna się niewinnie. Palce (zwykle kciuk, palec wskazujący i środkowy) cierpną, pojawia się ból łokcia i stawu ramiennego. W nocy chorego budzi ból ręki lub uczucie, że przez rękę "przebiega prąd". Z czasem ból pojawia się coraz częściej, trudno zacisnąć ją w pięść, narysować precyzyjnie koło albo równo przeciąć kartkę nożyczkami. Przy cieśni nadgarstka stopniowo może się pogarszać czucie w opuszkach palców, przedmioty zaczynają wypadać z rąk, a w zaawansowanym stadium zanikają mięśnie kłębu kciuka, co sprawia, że przestaje on być palcem przeciwstawnym i ustawia się w jednej płaszczyźnie z pozostałymi palcami. Lekarze nazywają to "efektem małpiej ręki". Zespół cieśni nadgarstka pojawia się też bardzo często przy takich chorobach jak: reumatoidalne zapalenie stawów cukrzyca niewydolność nerek a także u alkoholików, osób otyłych i ludzi chodzących o kulach. Jeżeli lekarz stwierdzi, że cierpisz na zespół cieśni nadgarstka, na początek czeka cię fizykoterapia, noszenie opaski elastycznej na nadgarstku, przyjmowanie dużych dawek witaminy B6 przez co najmniej 8 tygodni. Jeśli to nie zadziała, lekarz prawdopodobnie zaleci nieużywanie chorej ręki, nawet przez 3 miesiące lub noszenie na niej gipsu przez 3 tygodnie. Taki całkowity bezruch to najskuteczniejszy sposób na regenerację nerwu, skuteczny w 90% u osób z mało zaawansowaną chorobą. W zaawansowanych przypadkach konieczne jest odbarczenie nerwu pośrodkowego. Zabieg odbywa się najczęściej w znieczuleniu miejscowym lub przewodowym. Ze szpitala wychodzi się tego samego lub następnego dnia. W czasie operacji lekarz przecina troczek zginaczy wzdłuż i nie zszywa go. Dzięki temu krawędzie troczka rozsuwają się, a nad nimi powstaje blizna, która staje się nowym, szerszym troczkiem. Nerw biegnący przez kanał nadgarstka nie jest już uciskany i dolegliwości ustępują. Ból palców ręki - palec trzaskający (zatrzaskujący) Dolegliwość ta powstaje najczęściej na skutek mechanicznego urazu (np. ucisku dłoni na twarde przedmioty), co prowadzi do powstania stanu zapalnego z wytworzeniem się ziarniny w ścięgnach mięśni zginaczy palców. Zgrubiałe ścięgno z trudem przechodzi przez zwężoną fizjologicznie pochewkę, przy czym siła mięśni zginaczy jest większa niż mięśni prostowników. Skutkiem tego są trudności z wyprostowaniem zgiętego palca. Stąd właśnie potoczna nazwa schorzenia - palec zatrzaskujący. Lekarze określają przypadłość jako zakleszczające zapalenie ścięgna. Przewlekłe zapalenie ścięgna dotyczy najczęściej kciuka lub innych palców dłoni. Rzadziej zdarza się w obrębie nadgarstka, stawów kolanowych albo łokciowych. Przyczyny powstania palca trzaskającego bywają różne, zawsze jednak jest on następstwem powtarzającego się przeciążenia mięśni. Na ten rodzaj zapalenia ścięgna cierpią osoby grające na instrumentach, zszywające dokumenty, ręcznie tkające dywany, naprawiające gobeliny, robiące na drutach itp. Powtarzanie tego samego ruchu sprawia, że te same ścięgna i partie mięśni są stale napięte. Z czasem dochodzi do przeciążenia, a to prowadzi do zapalenia. Płynność ruchów jest ograniczona, ponieważ na ścięgnie zginacza powstaje znaczne zgrubienie. Inną przyczyną palca trzaskającego może być RZS. Czasem schorzenie jest powikłaniem cukrzycy lub mikrourazów, do których dochodzi podczas gry w siatkówkę. Dolegliwość może wystąpić także u osób, które doznały stłuczenia lub urazu w obrębie objawy zakleszczającego zapalenie ścięgna to: Utworzenie się guzka przy podstawie palca, na zewnętrznej części. Guzek, czyli zgrubiałe ścięgno, jest bolesny przy dotykaniu. W znacznym stopniu utrudnia wykonywanie nawet prostych czynności np. zawiązywanie sznurowadeł czy nawleczenie igły. Ograniczenie możliwości płynnego poruszania całym palcem lub częścią, która jest objęta stanem zapalnym. Nie można swobodnie zginać i prostować palca, a każdemu ruchowi towarzyszy charakterystyczny trzask (kliknięcie) i silny ból. Objawem zaawansowanej postaci schorzenia jest całkowita blokada. Najpoważniejszym objawem jest całkowite zablokowanie palca. Jeżeli chory nie zgłosi się po pomoc dojdzie do trwałego przykurczu i utraty możliwości chwytania. Rzadziej obserwowanym objawem jest opuchlizna. Objawem, który pojawia się i samoistnie ustępuje jest zaczerwienienie skóry na zajętym przez zapalenie palcu. U osób młodych oraz u dzieci stosuje się zazwyczaj leki przeciwzapalne oraz rehabilitację. Podobnie postępuje się w przypadku osób dojrzałych, jednak tylko wtedy, gdy zgłoszą się do lekarza we wczesnym stadium choroby i kiedy nie doszło jeszcze do ograniczenia ruchomości palca. Lekarz może też zalecić unieruchomienie palca (na trzy tygodnie) w pozycji wyprostowanej. Jeżeli leki i rehabilitacja nie przyniosą oczekiwanego rezultatu, konieczne jest przeprowadzenie operacji. Zabieg polega na przecięciu pochewki włóknistej ścięgna, objętego zapaleniem, co przywraca sprawność ruchową. Jeżeli zapalenie objęło nadgarstek, podczas operacji chirurg odtwarza pierścienie pochewki i poszerza je. Operacja trwa kilkadziesiąt minut i zazwyczaj wykonywana jest w znieczuleniu miejscowym. Po zabiegu należy nosić rękę na temblaku przez cztery tygodnie, aby operowane ścięgno i rana pooperacyjna prawidłowo się wygoiły. Konieczna jest także odpowiednia kilkunastodniowa rehabilitacja. Bezpośrednio po operacji nie wolno wykonywać prac, które angażują zoperowane ścięgno. Po zakończeniu leczenia wraca pełna sprawność. U osób, które nie poddały się operacji, zazwyczaj dochodzi do trwałego przykurczu palca, a gdy problem dotyczy nadgarstka - utraty zdolności chwytania. Ból palców ręki - palec młoteczkowaty (palec baseballisty) Palec młoteczkowaty rozwija się w wyniku urazu, który polega na zerwaniu ścięgna w okolicy stawu mięzypaliczkowego dalszego, czyli położonego najbliżej czubka palca. Jeżeli uraz jest poważny nie można wyprostować palca. Pozostaje on zakrzywiony, jak ptasi szpon. Przyczyną takiego urazu stawu łączącego dwa paliczki jest silne uderzenie czubkiem palca w twardy przedmiot. Jest to uraz charakterystyczny dla uprawiających baseball, osób pracujących baz rękawic ochronnych na budowie itp. Objawy kontuzji są widoczne natychmiast. Pojawia się bardzo silny ból, a zaraz po nim obrzęk i zasinienie. Mówi się, że palec puchnie w oczach. Pierwsza pomoc polega na obłożeniu palca lodem lub pod zimną wodę. Niska temperatura powoduje obkurczenie się małych naczyń, dzięki czemu zmniejsza się krwawienie wewnętrzne i obrzęk. Jeżeli uderzenie było bardzo silne i ból nie ustępuje po zimnym okładzie trzeba się skontaktować z lekarzem. Niekiedy konieczne bywa unieruchomienie palca na specjalnej szynie lub włożenie w gips. Dla złagodzenia bólu można brać leki przeciwbólowe bez recepty. Ból palców ręki - kciuk narciarza Istotą urazu, jakim jest kciuk narciarza, jest naderwanie lub całkowite zerwanie więzadła łączącego paliczek kciuka z kością śródręcza. Przyczyną jest nadmierne odgięcie kciuka np. przy upadku. To samo może spowodować kijek narciarki źle trzymany lub chwytanie zbyt mocno rzuconej piłki. Gdy dojdzie do urazu u podstawy kciuka pojawia się gwałtowny ból, który nasila się w ciągu pierwszych godzin od urazu. Może się pojawić zasinienie spowodowane wewnętrznym wylewem. Pierwsza pomoc polega na tym, aby jak najszybciej przyłożyć lód lub zimny kompres. Czasem konieczne jest unieruchomienie kciuka w szynie lub gipsie. Można - dla złagodzenia bólu - brać środki przeciwbólowe. Dziennikarka od ponad 40 lat zaangażowana w popularyzację edukacji zdrowotnej. Laureatka wielu konkursów dla dziennikarzy zajmujących się medycyną i zdrowiem. Otrzymała m. in. Nagrodę Zaufania „Złoty OTIS” w kategorii „Media i Zdrowie”, Wyróżnienie Św. Kamila przyznawane z okazji Światowego Dnia Chorego, dwukrotnie „Kryształowe Pióro” w ogólnopolskim konkursie dla dziennikarzy promujących zdrowie oraz wiele nagród i wyróżnień w konkursach na „Dziennikarza Medycznego Roku” organizowanego przez Ogólnopolskie Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia.
Obrzęki palców mogą wynikać również z urazów. Czasem pojawiają się po złamaniu palca lub zwichnięciu ręki. Uraz może doprowadzić do uszkodzenia tkanek miękkich czy ścięgien, co z kolei powoduje obrzęki. W takiej sytuacji konieczna jest wizyta u lekarza i sprawdzenie, czy konieczne jest unieruchomienie kończyny.
Fot. vladimirfloyd/AdobeStock Opublikowano: 23:07Aktualizacja: 17:22 Drętwienie palców rąk nie jest jednoznacznym objawem choroby, a jego źródłem może być miejsce odległe od dłoni. Co wywołuje drętwienie palców u rąk i drętwienie palców u rąk w nocy? O czym świadczy drętwienie trzech palców u rąk, a co oznacza drętwienie opuszków palców u rąk? Jakie mogą być przyczyny tego typu dolegliwości? Jak odczuwa się drętwienie palców u rąk?Drętwienie palców u rąk – przyczyny Nasze teksty zawsze konsultujemy z najlepszymi specjalistami Drętwienie palców rąk to bezbolesna, pozornie niewinna i często bagatelizowana dolegliwość, jednak z biologicznego punktu widzenia drętwienie palców u rąk jest sygnałem zmian, które mogą wskazywać na rozwijające się zaburzenia mechaniczne lub termiczno-chemiczne zagrażające zdrowiu. Jak odczuwa się drętwienie palców u rąk? Drętwienie palców u rąk to nieprzyjemne wrażenie zmysłowe odczuwane na skutek obojętnego bodźca, np. dotyku. Drętwienie palców rąk pojawia się najczęściej w czubkach i opuszkach palców. Odczucie takie nazywane jest parastezją i czuciem opocznym, które uznawane jest za dolegliwość towarzyszącą wszelkim stanom, chorobom i zaburzeniom neurologicznym i internistycznym. Drętwienie wywołuje dyskomfort, ale samo w sobie nie jest bolesne. Jednak drętwienie i ból palców u rąk często są ze sobą bezpośrednio powiązane i mogą pojawiać się równocześnie. Drętwienie palców rąk może przybrać różny charakter i nasilenie, może pojawiać się i ustępować niespodziewanie. Objawia się jako mrowienie, uczucie wewnętrznej wibracji i przepływu prądu, szczypanie, odczucie parzenia oraz znacznego oziębienia z zaburzeniem czucia, a także wbijania igieł. Objawem drętwienia rąk i palców jest również uczucie ciężkości oraz wychłodzona skóra. W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję: Odporność, Good Aging, Energia, Trawienie, Beauty Wimin Zestaw z lepszym metabolizmem, 30 saszetek 139,00 zł Odporność WIMIN Odporność, 30 kaps. 59,00 zł Odporność, Beauty Naturell Cynk Organiczny + C, 100 tabletek 12,99 zł Odporność Naturell Czosnek Max Bezzapachowy, 90 kapsułek 17,39 zł Odporność Naturell Ester-C® PLUS 100 tabletek 57,00 zł Drętwienie palców u rąk – przyczyny Ustalenie jednoznacznej przyczyny drętwienia palców u rąk wymaga aktywnej obserwacji oraz szczegółowej i wielowymiarowej diagnostyki lekarskiej. Specjalistyczna konsultacja zalecana jest szczególnie w sytuacjach, kiedy drętwienie palców u rąk powtarza się przez długi czas, a także pojawia się w nietypowych dotychczas okolicznościach, np. drętwienie palców u rąk w nocy lub drętwienie palców u rąk podczas snu. Główną przyczyną występowania drętwienia palców u rąk są mechaniczne i metaboliczne zaburzenia lub uszkodzenia ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego, a także przewlekłe choroby ogólnoustrojowe. Do przyczyn wywołujących drętwienie palców rąk w przebiegu zaburzeń układu neurologicznego należą zaburzenia strukturalne kręgosłupa szyjnego powodujące zwężenie szczeliny międzykręgowej i ucisk nerwów w kanale kręgowym, np. w przebiegu chorób zwyrodnieniowych i zmian zwyrodnieniowo-wytwórczych oraz ubytków kostnych w przebiegu zmian osteoporotycznych; choroby krążka międzykręgowego, np. przepuklina krążka, dyskopatia; urazy, np. złamania, zwichnięcia i stany zapalne kręgów szyjnych oraz deformacje konstrukcji kręgosłupa, np. hiperlordoza; choroby reumatyczne, w przebiegu których niszczejące chrząstki stawowe wywołują ścieranie powierzchni kostnych i podrażnienie nerwów, co prowadzi do drętwienia palców rąk w nocy i w ciągu dnia; choroby i schorzenia tkanek miękkich, wywołane przeciążeniem i uciskiem nerwów w wyniku długotrwałej pozycji ręki – na przykład: „łokieć tenisisty” wywołujący drętwienie palców u rąk oraz dolegliwości bólowe promieniujące do przedramienia i dłoni; „łokieć golfisty” objawiający się drętwieniem środkowych palców u rąk; zespół kanału łokciowego, czyli drętwienie małych palców u rąk i przyśrodkowej części palca IV; „porażenie sobotniej nocy”, czyli drętwienie trzech palców u rąk: I, II i III palca; przykurcz Volkmanna, czyli szponiasto ustawione palce w wyniku pourazowego niedokrwienia wywołujące silne bóle, zasinienie i drętwienie ręki i palców; zespół cieśni kanału nadgarstka wywołujący zaburzenia czucia oraz mrowienie i drętwienie palców rąk; torbiele, guzy i zmiany nowotworowe; długotrwała, niewłaściwa pozycja spoczynkowa uciskająca tkanki miękkie i nerwy, co wywołuje drętwienie rąk i palców. Zobacz także Do przyczyn nocnego drętwienia palców u rąk, drętwienia opuszków palców rąk i innych postaci drętwienia rąk i palców należą choroby oraz zaburzenia ogólnoustrojowe, schorzenia demielinizacyjne ośrodkowego układu nerwowego, w przebiegu których dochodzi do wieloogniskowych uszkodzeń tkanki nerwowej, a jednym z objawów jest mrowienie i drętwienie palców rąk (np. stwardnienie rozsiane); neuropatia cukrzycowa, czyli uszkodzenie nerwów czuciowych, ruchowych i autonomicznych w wyniku postępującej lub nieprawidłowo leczonej cukrzycy, której skutkiem ubocznym jest drętwienie palców u rąk i nóg; neuropatia poalkoholowa, zatrucia toksycznymi substancjami i lekami oraz niedobór pierwiastków i witamin; choroby zapalne i autoimmunologiczne, np. zespół Guillaina – Barrego, toczeń trzewny, toczeń rumieniowaty układowy, niedoczynność tarczycy, aura przed atakiem padaczki; choroby kardiologiczne, zaburzenia ukrwienia kończyny górnej w przebiegu zmian miażdżycowych i zapalenia naczyń, zwężenie światła naczyń krwionośnych wywołanych stanem zapalnym lub uciskiem przez inne struktury. Osobną kategorią stanu wywołującego drętwienie palców u nóg i rąk jest ciąża, w przebiegu której organizm z tendencją do zatrzymywania wody tworzy obrzęki w obrębie nadgarstków i stawów skokowych. Bibliografia Przytrzymaji odkryj A. Prusiński, Neurologia praktyczna, PZWL, Warszawa 2011. Najnowsze w naszym serwisie Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Agata Oleszkiewicz Jako czynny fizjoterapeuta mam już wieloletnie doświadczenie w pracy z dziećmi, dorosłymi i osobami starszymi. Obecnie jestem specjalistą ds rehabilitacji i oligofrenopedagogiem w branży terapii zajęciowej. Zobacz profil Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: Polecamy
Drętwienie lewej i prawej ręki mogą wywoływać te same przyczyny. Jest tak w przypadku zespołu Guillaina-Barrego, niedoboru witamin, zespołu cieśni nadgarstka czy silnego stresu. Większy niepokój wywołuje jednak drętwienie lewej ręki oraz palców u rąk po tej stronie, ponieważ mogą wskazywać na choroby serca. Drętwienie w lewym
Palec trzaskający to jedna z częstszych przyczyn dolegliwości bólowych ręki oraz upośledzenia jej funkcji. Palec trzaskający utrudnia prawidłowe chwytanie, a co za tym idzie – wykonywanie codziennych, nawet najprostszych czynności (np. zawiązanie sznurówki) chorą ręką jest znacznie utrudnione. Jakie są przyczyny i objawy palca trzaskającego? Jak przebiegają leczenie i rehabilitacja? Czy i kiedy konieczna jest operacja? Spis treściPalec trzaskający – przyczyny i czynniki ryzykaPalec trzaskający – objawyPalec trzaskający – diagnozaPalec trzaskający – leczenie, operacja i rehabilitacja Palec trzaskający (ang. Trigger finger) to inaczej także palec strzelający, przeskakujący lub zatrzaskujący czy zakleszczające zapalenie pochewki ścięgna. Istotą choroby jest zapalenie więzadła obrączkowego ścięgna mięśni zginaczy palca ręki, na wysokości stawu śródręczno-palcowego (konkretnie więzadła A1). Stan zapalny najczęściej rozwija się w obrębie palca serdecznego (który znajduje się pomiędzy palcem środkowym a palcem małym), często także kciuka, a dalej palca środkowego, wskazującego, a najrzadziej małego. Choroba zazwyczaj dotyczy jednego palca, choć zajęcie kilku palców jednej lub obu rąk nie należy do rzadkości. Poradnik Zdrowie: kiedy iść do ortopedy? Palec trzaskający – przyczyny i czynniki ryzyka Przyczyny choroby nie są do końca znane. Przypuszcza się, że do jej rozwoju mogą prowadzić urazy mechaniczne (np. ściskanie twardych przedmiotów) i powtarzające się przeciążenia tej okolicy, na które narażone są osoby robiące na drutach, grające na instrumentach, ręcznie tkające (np. dywany), zszywające dokumenty itp. Prawdopodobieństwo wystąpienia palca trzaskającego jest wyższe także u osób z chorobami, takimi jak: reumatoidalne zapalenie stawów (w tym przypadku zmiany zwykle dotyczą palca środkowego), cukrzyca, dna moczanowa, amyloidoza, mukopolisacharydoza. Palec trzaskający znaczenie częściej występuje u kobiet niż u mężczyzn, zwłaszcza u tych w wieku 40-60 lat. Palec trzaskający bywa problem ciężarnych, co jest wynikiem zwiększonego oddziaływania hormonów. Palec trzaskający – objawy problemy (początkowo niebolesne) ze zgięciem i wyprostowaniem palca. Podczas prostowania palca dochodzi do przeskakiwania ścięgna pod pogrubiałym więzadłem A1, czemu towarzyszy charakterystyczny trzask ból palca nad stawem śródręczno-paliczkowym - dołącza później i najpierw pojawia się jedynie podczas wyprostu palca. Potem dolegliwości bólowe palca mogą być stałezaczerwienienie skóry na zajętym przez zapalenie palcu, a czasami także opuchlizna niewielki, często bolesny przy dotyku, guzek (to zgrubiała miejscowo pochewka ścięgna) okolicy stawu śródręczno-paliczkowego po stronie dłoniowej W miarę progresji choroby dochodzi do istotnego blokowania palca w zgięciu, w wyniku czego chory musi sobie pomagać, prostując palec przy użyciu drugiej ręki. Jeśli nie zostanie wdrożone odpowiednie leczenie, może dojść do utrwalonych przykurczów stawowych w stawach międzypaliczkowych bliższych, co powoduje upośledzenia funkcji ręki. Palec trzaskający – diagnoza Powyższe objawy zwykle nie pozostawiają wątpliwości, z jaką chorobą mamy do czynienia. Diagnozę potwierdza badanie USG zmienionej okolicy. Podczas diagnostyki lekarz powinien wykluczyć choroby, takie jak, zwichniecie stawu międzypaliczkowego bliższego lub śródręcznopalcowego, przykurcz Dupuytrena czy chorobę de Quervaina. Palec trzaskający – leczenie, operacja i rehabilitacja Jeśli stan zapalny dotyczy tylko jednego palca i trwa krótko, lekarz może zaproponować leczenie małoinwazyjne. Poprawę może przynieść fizykoterapia, leki przeciwzapalne podawane doustnie lub zastrzyki sterydowe do pochewki ścięgna zginacza. Te ostatnie powinny być wykonywane pod kontrolą badania USG, żeby lek został podany precyzyjnie. Podanie sterydu w ścięgno (a nie na jego powierzchnię) może doprowadzić nawet do jego zerwania! Jeśli leczenie zachowawcze okaże się nieskuteczne, należy rozważyć leczenie operacyjne. Szczególnie w sytuacjach, gdy: jest kilka palców przeskakujących stan zapalny trwa dość długo (dłużej niż kilka miesięcy) pacjent cierpi na cukrzycę, dnę moczanową i inne ww. choroby Operacja palca trzaskającego polega na przecięciu pogrubiałego więzadła A1, dzięki czemu ścięgno w pochewce może się swobodnie przesuwać. U pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów niekiedy należy poszerzyć zakres zabiegu o wycięcie zapalonych tkanek wokół zmienionego troczka. Istnieją dwie metody operacji – tradycyjna, czyli otwarta, oraz zamknięta, polegająca na przezskórnym przecięciu więzadła obrączkowego za pomocą grubej igły iniekcyjnej z wykorzystaniem podglądu USG. Jeśli operacja otwarta jest wykonana poprawnie, ryzyko nawrotów jest niewielkie. W przypadku operacji zamkniętej okres powrotu do zdrowia po zabiegu jest krótszy niż po operacji otwartej, jednak ryzyko nawrotu choroby jest większe. Operacja jest standardowym i skutecznym sposobem leczenia, dodatkowo nie jest skomplikowana, ryzyko wystąpienia powikłań (krwiak, zakażenie okolicy operowanej) jest bardzo małe. Umożliwia znaczną poprawę funkcji ręki oraz szybki powrót do aktywności. Operacja trwa mniej niż 30 minut i odbywa się w trybie ambulatoryjnym. Pacjent może wyjść ze szpitala tego samego dnia. Po operacji należy niezwłocznie rozpocząć ćwiczenia prostowania i zginania palca, które mają zapobiec nawrotowi choroby. Autor: Lek. Karolina Stępień, rezydent w trakcie specjalizacji z ortopedii i traumatologii narządu ruchu w Carolina Medical Center Palec zatrzaskujący to choroba stosunkowo często konsultowana w gabinetach ortopedycznych czy chirurgii ręki. W sytuacji, gdy mamy do czynienia jedynie z miejscową bolesnością i przeskakiwaniem, rozważamy z pacjentem różne metody leczenia. W zależności od oczekiwań pacjenta mogą to być próby leczenia zachowawczego (fizykoterapia, leki przeciwzapalne) albo od razu metody inwazyjne np. przezskórne przecięcie zmienionego troczka. W przypadku, gdy pojawiają się wyraźne trudności z wyprostowaniem palca, dochodzi do jego blokowania w zgięciu, do którego przezwyciężenia potrzebna jest pomoc drugiej ręki, metody nieoperacyjne nie powinny być stosowane. Wymaga to już leczenia operacyjnego, gdyż istotnie rośnie ryzyko powstania trwałego przykurczu palca. Pacjenci decydujący się na leczenie operacyjne zwykle są bardzo zadowoleniu z jego efektów. Ból pooperacyjny jest niewielki, a efekt – płynny ruch ścięgna – widoczny bezpośrednio po zakończeniu zabiegu. Okres rekonwalescencji jest krótki – około 2 tygodnie do momentu zdjęcia szwów. Występowaniu choroby szczególnie sprzyjają zmiany metaboliczne, takie jak cukrzyca czy dna moczanowa, stąd szczególnie istotne jest ich staranne kontrolowanie. Jeśli problem pojawia się w ciąży, ma związek ze zmianami hormonalnymi i w tym wypadku istniej duża szansa na ustąpienie objawów po porodzie i połogu. Monika Majewska | Konsultacja: lek. Karolina Stępień, rezydent w trakcie specjalizacji z ortopedii i traumatologii narządu ruchu w Carolina Medical Center
Objawy złamania kości śródręcza i palców ręki. Przy złamaniu kości śródręcza lub palców ręki pojawiają się: ból, zasinienie, obrzęk, zniekształcenie w obrębie ręki lub palca – często może pojawiać się także krwiak. Osoba, która doznała urazu ma problemy z poruszaniem dłonią, a ruchom ręki może towarzyszyć
Skip to contentO mnieMiejsca przyjęćCM Gamma | WarszawaPrime Clinic | WarszawaMiejsca zabiegówCM Gamma | WarszawaEnel-Med | WarszawaSpecjalizacjaAktualnościX Międzynarodowy Poznański Kurs Kończyny GórnejKontakt Palec „zatrzaskujący”admin2017-02-25T20:47:48+01:00Project DescriptionCo to jest palec „zatrzaskujący”?Palec „zatrzaskujący” jest bardzo częstą chorobą. Rozpoczyna się dolegliwościami bólowymi po stronie dłoniowej ręki w czasie zginania i prostowania palca. Dolegliwości są najbardziej nasilone w godzinach ta może dotyczyć każdego, ale najczęściej dotyka kobiety w średnim wieku. Cukrzyca jest jednym z czynników ryzyka występowania palca „zatrzaskującego”.Aby zrozumieć istotę schorzenia należy poznać anatomię ścięgien zginaczy na poziomie ręki i palców. Ścięgna te rozpoczynają się od brzuśćców mięśniowych na poziomie przedramienia i biegną przez dłoń kończąc się na palcach. Gdy zginamy palce nie formują one struny, ponieważ są przytrzymywane do paliczków poprzez troczki zginaczy. Tworzą one małe tunele podobnie jak kable w hamulcach ścięgien i troczków jest niezwykle precyzyjnie dopasowany i wystarczy niewielkie pogrubienie ścięgna żeby spowodować blokadę. Jest to przyczyną formowania się palca „zatrzaskującego”: pogrubiałe miejscowo ścięgno może formować guzek, który nie może swobodnie przesuwać się pod troczka pojawia się bez konkretnej przyczyny. Czasami może mieć związek (choć nie zawsze) z powtarzającymi się czynnościami dnia codziennego takimi jak majsterkowanie czy prace w ogrodzie. Częściej jest to rodzaj przewlekłych zmian zapalnych, które utrwalają napędzającą się spiralę – tarcie ścięgna nasila zapalenie, które powoduje pogrubienie ścięgna, które z kolei zwiększa palca „zatrzaskującego”Charakterystyczne jest gwałtowne odblokowywanie się palca w wyproście. Rozpoznanie jest oczywiste. Objawy są najbardziej nasilone w godzinach stadiach późniejszych czasami konieczne jest pomaganie sobie drugą ręką aby wyprostować palec. Przesuwanie ścięgna pod troczkiem jest często bardzo bolesne. Czasami palec może zostać całkowicie zablokowany w badania dodatkowe są pomocne?Podstawą jest rozpoznanie kliniczne. Zdjęcie rentgenowskie nie wykaże żadnych zmian. Badania ultrasonograficzne i rezonansem magnetycznym mogą pokazać pogrubienie ścięgna, zapalenie i są sposoby leczenia palca „zatrzaskującego”?Jest kilka możliwych sposobów leczenia:Odpoczynek: w przypadkach łagodnych możliwe jest stosowanie zmniejszenia obciążeń chorej ręki – unikanie często powtarzalnych prac polega na lokalnym podaniu leku sterydowego, który ma działanie przeciwzapalne. Po ostrzyknięciu ból może utrzymywać się do 2 dni. Czasami konieczne jest powtórne podanie leku po dwóch przecięcie troczka: wskazane jest w przypadku niepowodzenia leczenia dwiema poprzednimi metodami. Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym bez hospitalizacji. Polega na przecięciu troczka ścięgien zginaczy na poziomie dłoni i ich uwolnieniu w celu poprawienia ich są powikłania po operacji?Zrosty pooperacyjne mogą powodować ograniczenie ruchu ścięgien. W tych przypadkach stosuje się fizjoterapię pooperacyjną. Opisywane w literaturze przypadki infekcji i ropni są wyjątkowo jest postępowanie pooperacyjne?Po zabiegu nie stosuje się unieruchomienia, tylko zwykły opatrunek. Czasami wskazana jest fizjoterapia pooperacyjna w celu uniknięcia zrostów. Powrót do pełnej aktywności zajmuje 3-4 zapraszam na konsultacje: dr Maciej Klich – Chirurg Ręki Warszawa Ta strona korzysta z ciasteczek aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich
Jednym ze schorzeń powodującym takie objawy jest zespół cieśni nadgarstka wywołany uszkodzeniem nerwu pośrodkowego unerwiającego czuciowo część ręki. W wyniku tego zespołu dochodzi do odczuwania drętwienia nadgarstka, kciuka, palca wskazującego i środkowego oraz połowy palca serdecznego.
Ręka i nadgarstek zbudowane są z wielu drobnych stawów, co umożliwia precyzyjne wykonywanie ruchów. Są one narażone na liczne przeciążenia i urazy, mogą zostać również zaatakowane przez choroby zapalne. Oprócz samych stawów przyczyną bólu ręki i nadgarstka mogą być choroby innych struktur, np. ścięgien, nerwów i mięśni. Jakie mogą być przyczyny bólu ręki i nadgarstka? Choroba zwyrodnieniowa stawów rąk Często występująca choroba dotykająca głównie osoby po 40. roku życia. Ważną rolę odgrywa predyspozycja rodzinna, a także narażenie na powtarzane mikrourazy (np. związane z wykonywaną pracą lub aktywnością sportową i rekreacyjną). Ból i sztywność dotyczą najczęściej stawów międzypaliczkowych bliższych i dalszych, a także stawu podstawy kciuka (patrz: ryc.). Dolegliwości nasilają się przy ruchu i zmniejszają w spoczynku, chociaż w zaostrzeniach choroby mogą występować cały czas, także w nocy. Z reguły po okresie nasilenia choroby (wywołanego zmianą struktury stawu i tworzeniem się guzków zwyrodnieniowych – tzw. guzków Heberdena i Boucharda – ryc.) dochodzi do znacznego złagodzenia bólu. Niestety nie da się skutecznie zapobiec powstawaniu zmian zwyrodnieniowych rąk, można jednak łagodzić związane z nimi dolegliwości. Zmianom tym w rękach często towarzyszą zmiany zwyrodnieniowe stawów kolanowych. Ryc. 1. Guzki Heberdena i guzki Boucharda Zapalne choroby stawów Reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) czy łuszczycowe zapalenie stawów (ŁZS) – oprócz bólu występuje obrzęk stawów i charakterystyczna sztywność poranna (trwająca ponad godzinę, ustępująca po rozruszaniu się). W przypadku RZS najczęściej zajęte są symetrycznie stawy nadgarstkowe, śródręczno-paliczkowe i międzypaliczkowe bliższe. Z kolei dla ŁZS charakterystyczne jest występowanie tzw. palców kiełbaksowatych – czyli obrzęku i bólu całego palca wynikającego z zapalenia stawów, pochewek ścięgnistych i tkanek okołostawowych. W obu chorobach często zajęte są inne stawy, a także mogą występować ogólne objawy choroby, osłabienie, uczucie rozbicia, stany podgorączkowe, objawy zajęcia innych narządów (np. oka, skóry). Zapalne choroby stawów mogą dotyczyć osób w każdym wieku, najczęściej między 30. a 50. rokiem życia. Inną częstą zapalną chorobą stawów jest dna moczanowa dotycząca głównie mężczyzn i starszych kobiet – w jej przebiegu dochodzi do silnego bólu, obrzęku i zaczerwienienia stawu o nagłym początku (najczęściej w obrębie palucha, jednak choroba może również dotyczyć stawów rąk). Zapalenie pochewki ścięgna zginacza palca Częsta przyczyna bólu palca i problemów z jego zginaniem. Wynika głównie z powtarzanych mikrourazów (np. zawodowych, sportowych), rzadziej jest następstwem zakażenia lub innej choroby stawów. Poszerzenie pochewki otaczającej ścięgno utrudnia jego ślizganie się podczas ruchu, a nawet doprowadza do zablokowania palca w zgięciu (tzw. palec zatrzaskujący). Zespół cieśni nadgarstka Często występująca choroba, na którą narażone są zwłaszcza osoby z chorobą zwyrodnieniową rąk, reumatoidalnym zapaleniem stawów i cukrzycą, a także kobiety w ciąży. Objawy wywołane są uciskiem nerwu pośrodkowego biegnącego w kanale nadgarstka. Pacjenci skarżą się na uczucie cierpnięcia, mrowienia i piekący ból czterech pierwszych palców (kciuka, palca wskazującego, pośrodkowego i połowy palca serdecznego), nasilone zwłaszcza w nocy lub przy zginaniu nadgarstka. Dolegliwości mogą być bardzo uciążliwe, wybudzać ze snu i zakłócać wykonywanie codziennych zajęć. W zaawansowanej postaci choroby dochodzi do zaniku mięśni kłębu i zaburzeń czucia. Podobne objawy mogą wystąpić również w przypadku choroby szyjnego odcinka kręgosłupa lub ucisku nerwu pośrodkowego na wyższym poziomie. Ważne jest wczesne ustalenie rozpoznania i właściwe leczenie, mające na celu zapobieżenie nieodwracalnemu uszkodzeniu nerwu. Choroba de Quervaina Spowodowana jest zapaleniem ścięgien kciuka. Typowo występuje u osób wykonujących powtarzane ruchy odwiedzenia i prostowania kciuka (np. fryzjerów, rzeźników, mechaników samochodowych, gospodyń domowych, u młodych matek przy noszeniu niemowlęcia). Ból zlokalizowany jest w okolicy podstawy kciuka i bocznej strony nadgarstka, nasila się przy ruchu i chwytaniu przedmiotów. Ganglion Jest wynikiem wydostawania się płynu z uszkodzonych pochewek ścięgien lub stawów, co uwidacznia się pod skórą w postaci guzka (zwłaszcza po okresie aktywnego ruchu); może być tkliwy lub niebolesny i stanowi głównie problem kosmetyczny. Przykurcz Dupuytrena W chorobie tej dochodzi do pogrubienia błony znajdującej się tuż pod skórą dłoni (tzw. rozcięgna dłoniowego), co doprowadza do stopniowego przykurczu palców i braku możliwości pełnego otwarcia dłoni; najczęściej występuje u mężczyzn po 50. roku życia (zwłaszcza robotników narażonych na wibracje) i u osób chorych na cukrzycę. Ryzyko zachorowania zwiększa nadużywanie alkoholu i palenie papierosów. Na co należy zwrócić uwagę przy bólu ręki i nadgarstka? Ryc. 2. Zdjęcie radiologiczne ręki Ponieważ ból ręki i nadgarstka może mieć bardzo wiele przyczyn, ważne jest określenie: co wywołało dolegliwości – często przyczyna jest oczywista, np. uraz, przeciążenia związane z aktywnością sportową lub zawodową; czasem dolegliwości pojawiają się podstępnie i bez konkretnej przyczyny (co może nasuwać podejrzenie choroby zapalnej, zwłaszcza u osób młodszych) których dokładnie miejsc dotyczy – różne choroby mają swoje specyficzne lokalizacje, np. reumatoidalne zapalenie stawów obejmuje zwykle obydwa nadgarstki i symetryczne stawy rąk, ale nie zajmuje stawów międzypaliczkowych dalszych czy występują inne objawy mogące wskazywać na chorobę zapalną stawów, zwłaszcza: trwająca ponad godzinę sztywność stawów w godzinach porannych, obrzęk, zaczerwienienie lub wzmożone ocieplenie stawów, objawy ogólne, takie jak stany podgorączkowe/gorączka, nieuzasadnione chudnięcie, znaczne osłabienie, uczucie rozbicia. Jak postępować, jeśli wystąpi ból ręki lub nadgarstka? Jeśli wystąpi ból ręki lub nadgarstka: staraj się nie przeciążać bolących stawów – powstrzymaj się od prac nasilających dolegliwości, nie noś ciężkich przedmiotów możesz przykładać na bolące miejsca ciepłe lub zimne okłady (nawet kilka razy dziennie, nie dłużej niż 20 min za jednym razem) w razie potrzeby zażyj paracetamol lub niesteroidowy lek przeciwzapalny. Kiedy zgłosić się do lekarza? Zgłoś się do lekarza, jeśli: ból nie ustępuje w ciągu kilku dni lub się nasila wystąpi osłabienie ręki lub zaburzenia czucia (np. mrowienie albo pieczenie) wystąpią inne niepokojące objawy – obrzęk, zaczerwienienie lub ocieplenie stawów, dokuczliwa sztywność stawów po obudzeniu się, upośledzenie ruchomości stawu, stany podgorączkowe, uczucie rozbicia. Jakie badania należy wykonać w celu ustalenia przyczyn bólu ręki i nadgarstka? Do różnicowania przyczyn bólu ręki i nadgarstka służą: zdjęcie radiologiczne (RTG) – obrazuje struktury kostne, dzięki czemu można uwidocznić zmiany pourazowe; RTG jest również pomocne przy rozpoznawaniu choroby zwyrodnieniowej, RZS i innych chorób stawów ultrasonografia – jest bardzo użytecznym badaniem do obrazowania „miękkich” struktur stawów; służy do rozpoznawania różnych patologii w obrębie ręki (np. zespołu de Quervaina, „palca zatrzaskującego”) i nadgarstka (zwłaszcza zespołu cieśni nadgarstka – patrz wyżej), a także jest cenną metodą pozwalającą na uwidocznienie nawet niewielkich zmian zapalnych niekiedy inne badania obrazowe, takie jak rezonans magnetyczny badanie przewodnictwa nerwowego w przypadku podejrzenia zespołu cieśni kanału nadgarstka badania laboratoryjne – wykonywane w niektórych przypadkach, jeśli lekarz podejrzewa RZS lub inną chorobę stawów (odnośnik do badań). Ból ręki i nadgarstka – leczenie Leczenie zależy od przyczyny dolegliwości. Stosuje się różne metody fizykoterapii, leczenie farmakologiczne, miejscowe wstrzyknięcia steroidów, a niekiedy także zabiegi chirurgiczne (zobacz również poszczególne jednostki chorobowe). W przypadku choroby zwyrodnieniowej stawów rąk leczenie polega na złagodzeniu dolegliwości bólowych. Często skuteczne jest leczenie miejscowe – stosowanie maści z NSLPZ, a także różnych zabiegów fizykoterapii. W warunkach domowych można zastosować wirówki z solą leczniczą. Jeśli zmiany zwyrodnieniowe upośledzają wykonywanie czynności życia codziennego, pomocne może być zastosowanie odpowiednich przyrządów, np. do otwierania słoików. Korzystne jest również wykonywanie odpowiednich ćwiczeń w celu poprawy zakresu ruchu i siły mięśniowej rąk. W przypadku bólu stawu podstawy kciuka zaleca się stabilizację za pomocą ortezy. W leczeniu systemowym stosuje się najczęściej NSLPZ (przez jak najkrótszy okres) oraz siarczan chondoityny. Leczenie zapalnych chorób stawów, takich jak RZS powinno być prowadzone przez reumatologa. Ważne jest szybkie ustalenie rozpoznania i włączenie odpowiedniej terapii, co daje szansę na uniknięcie uszkodzenia stawów.
. 505 380 533 109 670 119 742 27
ból palca serdecznego prawej ręki
